28 Φεβρουαρίου 2023
-ΠΑΙΔΙ: Μάνα, ηρέμησε. Σε λίγα λεπτά θα έρθω να σου κάνω μια ζεστή αγκαλιά. Στο υπόσχομαι, όλα θα πάνε καλά. Σε αγαπώ πολύ! Θα τα πούμε σε λίγο.……………………………………………………………..…………………..
-ΜΑΝΑ: Ορίστε! Ποιος είναι;
-ΑΓΝΩΣΤΗ ΦΩΝΗ: Καλησπέρα. Συγγνώμη για το ακατάλληλο της ώρας, αλλά… έγινε ένα ατύχημα.
-ΜΑΝΑ: Ατύχημα; Τι εννοείτε; Πού είναι το παιδί μου;
– ΑΓΝΩΣΤΗ ΦΩΝΗ: Να, ξέρετε, έγινε ένα ανθρώπινο λάθος…συγκρούστηκαν δύο τρένα και….
-ΜΑΝΑ: Ανθρώπινο λάθος;; Ανθρώπινο λάθος είναι να ξεχάσω δύο λεπτά παραπάνω το φαγητό στον φούρνο. Ανθρώπινο λάθος είναι να αφήσω ανοιχτό το θερμοσίφωνο και να φύγω από το σπίτι. Ανθρώπινο λάθος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ να συγκρουστούν δυο τρένα και να χάσουν τη ζωή τους τόσοι άνθρωποι!!!!
Μέσα σε λίγα λεπτά…από ένα «ανθρώπινο λάθος»… τόσες μανάδες χάσανε τα παιδιά τους. Οι κόποι χρόνων πήγαν χαμένοι, έσβησαν μέσα σε λίγα λεπτά, σαν το φως των κεριών που το σβήνει ο κρύος αέρας του χειμώνα.
Μέσα σε λίγα λεπτά…από ένα «ανθρώπινο λάθος»… τόσα παιδιά χάσανε τον αδελφό, την αδελφή, τον πατέρα ή τη μητέρα τους. Χάσανε τη σιγουριά, τη φροντίδα, την ασφάλεια, την αγάπη.
Μέσα σε λίγα λεπτά… από ένα «ανθρώπινο λάθος»… μια ολόκληρη χώρα έχασε το μέλλον της: τους καλλιτέχνες, τους επιστήμονες, τους τεχνοκράτες, τους ανθρώπους των γραμμάτων πάνω στους οποίους θα μπορούσε να στηριχτεί για να αλλάξει την τύχη της.
Το «ανθρώπινο αυτό λάθος» απέδειξε για ακόμη μια φορά πράγματα που ξέραμε αλλά δεν τα αποδεχόμασταν εύκολα. Αυτή η χώρα δε νοιάζεται για τους πολίτες της αλλά και εμείς οι πολίτες δεν νοιαζόμαστε για τους συμπολίτες μας.
Τελικά ποιος θα αναλάβει την ευθύνη; Ακόμη και αν είναι «ανθρώπινα τα λάθη», κάποιοι άνθρωποι ευθύνονται για αυτά: αυτοί που κάνουν το λάθος και αυτοί που το επιτρέπουν να γίνει.
Συνέχεια σε αυτή τη χώρα κάνουμε λάθη, ψάχνουμε τους υπευθύνους και δεν καταλήγουμε πουθενά. Μακάρι αυτή τη φορά τα πράγματα να αλλάξουν! Για χατίρι όλων αυτών που χάθηκαν στα Τέμπη.
Ιωάννα Παπαγεωργίου, μαθήτρια της Α΄ Λυκείου