Αυτή η φωτογραφία απεικονίζει τη σημερινή και σκληρή πραγματικότητα. Αντί αυτή η δυσκολία(πανδημία) να μας ενώσει και να μας φέρει πιο κοντά, ώστε να βγούμε νικητές από αυτή τη μάχη, μας έσπειρε τη διχόνοια. Πλέον όλοι μας χωριστήκαμε σε δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα και δεν βλέπουμε την πραγματικότητα, δεν βλέπουμε την αλήθεια. Χωριστήκαμε στους αρνητές και στους μη αρνητές, στους ανεμβολίαστους και στους εμβολιασμένους. Αυτή τη στιγμή εφαρμόζεται η πολιτική του <<διαίρει και βασίλευε>>. Πρέπει Επειγόντως να Ξυπνήσουμε, να Ενωθούμε, το αύριο είναι στα χέρια μας!
- Ποιο ήταν το κίνητρο που σε ώθησε να συμμετάσχεις στον Διαγωνισμό Φωτογραφίας,που διοργάνωσε για πρώτη φορά φέτος το Λύκειό μας;
Το γεγονός ότι είχε ενδιαφέρον και επίκαιρο θέμα: την πανδημία του κορονοϊού.
- Ενδιαφέρουσα η απάντησή σου, γιατί κάποιοι έχουν εκφράσει την άποψη ότι το συγκεκριμένο θέμα έχει αναλυθεί ιδιαιτέρως και έχει κουράσει. Για το λόγο μάλιστα αυτόν δε θέλησαν να συμμετάσχουν.
Για μένα αντίθετα λειτούργησε ως κίνητρο: η πανδημία είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μας – παγκοσμίως εννοώ- τα τελευταία 2 χρόνια.
- Ποιο μήνυμα λοιπόν ήθελες να περάσεις μέσα από τη φωτογραφία σου; Τι ήθελες να αποτυπώσεις σε αυτήν;
Ήθελα να δώσω τη δική μου εκδοχή, τη δική μου οπτική της τρέχουσας πραγματικότητας. Είναι μια άλλη ματιά, διαφορετική από αυτή που έχουν κάποιοι άνθρωποι, που μένουν στην επιφάνεια των πραγμάτων. Δεν ισχυρίζομαι ότι είναι πιο σωστή, αλλά σίγουρα είναι διαφορετική.
- Μπορείς να μας το εξηγήσεις; Ποια είναι η δική σου ματιά, την οποία θέλεις να δούμε και εμείς μέσα από τη φωτογραφία σου;
Κράτησα μια ουδέτερη στάση. Δεν ήθελα να πάρω θέση υπέρ του ενός «στρατοπέδου» ή του άλλου. Σημασία για μένα δεν έχει το τι είσαι ή το τι πιστεύεις, αλλά η διχόνοια που έχει προκύψει στο λαό, καθώς χειραγωγείται από τα μεγάλα συμφέροντα (= τα μεγάλα τρόφιμα που βρίσκονται στο πίσω μέρος της φωτογραφίας). Κοινός στόχος αυτών των συμφερόντων είναι αυτό που έγραψα στο συνοδευτικό κείμενο: «Διαίρει και Βασίλευε». Το φως της λάμπας υποδηλώνει την αλήθεια, το φως, που ωστόσο δε βλέπει κανείς.
- Αυτοί που είδαν τη φωτογραφία σου κατάλαβαν τι εννοούσες;
Οι περισσότεροι, ναι. Και μάλιστα μου είπαν ότι ήταν μια ωραία προσπάθεια και αρκετά δημιουργική.
- Συμφωνώ στο ότι ήταν δημιουργική, γιατί σκέφτηκες τι ήθελες να «πεις» και πώς να το πεις. Δεν φωτογράφησες αυθόρμητα ένα τυχαίο στιγμιότυπο, αλλά δημιούργησες ένα ολόκληρο σκηνικό, για να περάσεις το μήνυμά σου.
Ας ρωτήσω όμως κάτι άλλο. Όρος της συμμετοχής σας στον συγκεκριμένο διαγωνισμό ήταν ότι θα έπρεπε να συνοδεύεται η φωτογραφία από ένα σύντομο, εισαγωγικό επεξηγηματικό κείμενο. Σε δυσκόλεψε αυτό;
Καθόλου. Αντίθετα μάλιστα με διευκόλυνε, γιατί μου δόθηκε η δυνατότητα να κάνω σαφή την άποψή μου και να εξηγήσω σε όλους τι ήθελα να αποτυπώσω. Ασφαλώς στη συνέχεια επαφίεται στον θεατή το τι θέλει να δει.
- Νομίζεις ότι είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα τέτοιο επεξηγηματικό κείμενο ως συνοδευτικό στοιχείο κάθε φωτογραφίας; Ή μήπως κάθε φωτογραφία «μιλάει μόνη της», οπότε είναι περιττό ένα τέτοιο κείμενο;
Σε μια έκθεση φωτογραφίας ενός επαγγελματία φωτογράφου θα έλεγα πως είναι περιττό, γιατί πράγματι η φωτογραφία «μιλάει μόνη της»• «μια εικόνα χίλιες λέξεις», όπως λέει και το γνωστό ρητό. Αλλά σε έναν σχολικό διαγωνισμό, στον οποίο δε διαγωνίζονται επαγγελματικές φωτογραφίες (υψηλής ανάλυσης και επεξεργασία εννοώ), νομίζω πως ήταν χρήσιμο να συνοδεύεται η εικόνα από το λόγο.
- Γενικά θεωρείς πως η φωτογραφία πρέπει να είναι επεξεργασμένη; Όλα αυτά τα φίλτρα, οι προσαρμογές φωτεινότητας, χρώματος, ευκρίνειας κτλ αναδεικνύουν τη φωτογραφία ή την παραμορφώνουν;
Νομίζω πως όλα αυτά προσδίδουν κάτι καλό, μέχρι του βαθμού βέβαια που διορθώνονται μικροατέλειες και δεν αλλοιώνεται ή παραμορφώνεται το αντικείμενο- θέμα της φωτογραφίας.
- Ωστόσο, σε έναν Σχολικό Διαγωνισμό είναι καλό να υπάρχει αυτή η δυνατότητα της επεξεργασίας;
Νομίζω πως δεν πρέπει να δίνεται αυτή η δυνατότητα, προκειμένου να εξασφαλίζεται η επί ίσοις όροις συμμετοχή όλων. Άλλωστε, στόχος ήταν να προσελκύσουμε το ενδιαφέρον των θεατών με το περιεχόμενο της φωτογραφίας μας και το μήνυμα που θέλαμε να περάσουμε και όχι με τις γνώσεις και τα μέσα που διέθετε ο καθένας όσον αφορά την επεξεργασία των φωτογραφιών.
- Το ότι είχε διαγωνιστικό χαρακτήρα λειτούργησε για σένα ως κίνητρο ή ως δέσμευση-περιορισμό;
Περισσότερο σαν κίνητρο, γιατί ήθελα να προβάλλω μια άλλη οπτική του θέματος. Επίσης το βραβείο, η ανάρτηση δηλαδή των 3 καλύτερων φωτογραφιών στους χώρους του σχολείου, λειτούργησε προτρεπτικά.
- Είχες εξαρχής τη σιγουριά ότι η φωτογραφία σου ήταν καλή;
Ναι, θεωρούσα ότι ήταν μια ενδιαφέρουσα φωτογραφία και για το λόγο αυτό ενημέρωσα φίλους και συμμαθητές να μπουν στην πλατφόρμα να την δουν και, αν τους αρέσει, να την ψηφίσουν.
- Τελικά, η φωτογραφία σου βγήκε 2η. Το γεγονός αυτό σε ενόχλησε ή αποτέλεσε επιβράβευση;
Δεν με ενόχλησε καθόλου, γιατί ξεκίνησα με την προοπτική της συμμετοχής και όχι της νίκης. Ήταν λοιπόν μια επιβράβευση της προσπάθειάς μου
- Όσον αφορά τη φωτογραφία που βγήκε πρώτη, της Βάνας της Τριανταφυλλίδου, πώς σου φάνηκε;
Ήταν μια πολύ καλή φωτογραφία, μια τίμια προσπάθεια θα έλεγα. Είχε ωραία ανάλυση και μου έκανε εντύπωση το σκοτεινό, μουντό κλίμα, η ατμόσφαιρα του όλου σκηνικού.
- Ποια η σχέση σου γενικά με τη φωτογραφία; Ασχολείσαι, πειραματίζεσαι, είναι στοιχείο της καθημερινότητάς σου;
Όχι ιδιαίτερα. Αν δω βέβαια κάτι ενδιαφέρον σε μια εκδρομή, θέλω να το αποθανατίσω, γιατί μέσω της φωτογραφίας ανακαλούνται μνήμες, σκέψεις και συναισθήματα. Λειτουργεί ως ερέθισμα που πυροδοτεί συνειρμικά μια σειρά αναμνήσεων, προσώπων, γεγονότων.
- Προτιμάς να φωτογραφίζεις πρόσωπα ή τοπία;
Τοπία περισσότερο
- Γενικώς πώς θα αξιολογούσες τη συγκεκριμένη Δράση του σχολείου;
Ήταν μια ωραία προσπάθεια, αλλά περίμενα να έχει μεγαλύτερη συμμετοχή εκ μέρους των μαθητών.
- Την ίδια προσδοκία είχαμε και εμείς. Τι νομίζεις λοιπόν ότι έγινε λάθος είτε από τη δική μας πλευρά είτε από την πλευρά των μαθητών;
Ένα λόγος μπορεί να είναι η έλλειψη χρόνου που πιέζει τους μαθητές. Γνωρίζω μαθητές που εξαρχής ενθουσιάστηκαν και δήλωσαν την επιθυμία να συμμετάσχουν, αλλά μετά για τους δικούς τους λόγους δεν πρόλαβαν την προθεσμία. Αυτό συνέβη και στην περίπτωσή μου: η αρχική σκέψη ήταν να συνεργαστούμε 4 άτομα για να αναρτήσουμε μια φωτογραφία, αλλά λόγω χρόνου τελικά δεν κατέστη αυτό εφικτό και αποφάσισα να πάρω μέρος ατομικά.
Όσον αφορά το σχολείο νομίζω πως ότι η ενημέρωση δεν ήταν επαρκής. Ίσως μια μικρή αφίσα – ένα φυλλάδιο αναρτημένο στον πίνακα ανακοινώσεων κάθε τάξης θα λειτουργούσε ως υπενθύμιση.
- Έχεις να μας προτείνεις κάποιο θέμα για του χρόνου; Ποιο θέμα νομίζεις ότι θα προσέλκυε το ενδιαφέρον και το δικό σου και πολλών μαθητών;
Νομίζω πως θα ήταν ενδιαφέρον το θέμα της παγκοσμιοποίησης με όλες τις συνέπειες,-θετικές και αρνητικές, που έχει.
- Ωραία πρόταση. Θα την έχουμε υπόψη μας. Ευχαριστώ πολύ.
Και εγώ