Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι
Ο φοιτητής Ρασκόλνικωφ γίνεται δολοφόνος, για να καταγγείλει την κοινωνική αδικία. Ο προμελετημένος φόνος της γριάς τοκογλύφου και ο παράπλευρος της αδερφής της εγείρουν το ερώτημα αν είναι θύτης ο νεαρός φοιτητής ή η ίδια η κοινωνία, στην οποία τα μεγαλύτερα εγκλήματα παραμένουν ατιμώρητα. Ο Ρασκόλνικωφ, λοιπόν, θύτης και θύμα, εκφράζει την υπαρξιακή του αγωνία σε έναν κόσμο ζοφερό. Χαμένος στις σκέψεις του και ψυχικά συντετριμμένος, έχει ήδη τιμωρήσει τον εαυτό του, πριν αποφασίσει να παραδοθεί στις αρχές. Στο χρονικό διάστημα που εκτίει την ποινή του, η υπαρξιακή του πάλη και η συνειδητοποίηση ότι απέτυχε ο στόχος του τον οδηγούν στην απομόνωση και στη σιωπή. Η κάθαρση θα έρθει, τελικά, από την πίστη και την αγάπη.
Πρόταση: Αθανασιάδου Ανατολή